1 jaar later!!!

Gisteren was de dag dat we een jaar geleden te horen kregen dat Tessa voor de derde keer leukemie had. De grond zakte onder ons vandaan. We kregen te horen dat een beenmergtransplantatie haar laatste redding zou zijn. Veel verdriet was er vanuit de artsen en zusters. Veel verdriet bij ons. Wat een onmacht, weer ons meisje die zou moeten vechten voor haar leven!! En wat heeft ze gevochten, als een leeuwin. En wat zijn we trots. We mogen zeggen dat het goed gaat, maar oh wat is dat moeilijk, want oh wat zijn we bang dat het toch weer fout gaat! Maar op dit moment gaat het lekker met haar en doet ze het harstikke goed. Ze is vorige week zelfs een uurtje naar school geweest!! Wat een bijzonder moment. Deze week gaat ze drie keer een uurtje een les volgen. Wat een knapperd is het toch. De arts is erg tevreden en ze mag weer van alles gaan doen Maar we moeten haar goed in de gaten houden, want Tessa wil natuurlijk wel, maar we moeten alles rustig aan gaan opbouwen. Het enigste waar we nu nog heel goed mee moeten opletten is dat ze gordelroos kan krijgen, want ze is met bepaalde medicijnen gestopt, ook heeft ze nog wel rode en droge vlekken op haar lichaam. Maar tot nu toe is dat nog wel goed te behandelen. Eind deze maand moeten we weer naar Utrecht en dat blijft spannend, iedere keer weer. Ook begint ze dan weer opnieuw met al haar inentingen.  Ook heeft tessa sinds kort een bril . Haar ogen zij erg achter uit gegaan dit kan komen van al die chemo kuren die ze heeft gehad . Met mark gaat het ook goed heeft het fijn op school en  doet lekker zijn ding .Ook voor hem was het een moeilijke periode van up en downs maar heeft zich er ook goed door heen geslagen . Nu is het proberen om het gewone leven weer op te pakken en het leven van ziek zijn achter te laten . Maar dit valt niet mee  . Maar toch moet het en hier proberen we met ons allen het beste er van te maken!!!
We zullen nog af en toe deze blog bij werken maar het zal niet zo vaak meer zijn . Want geen bericht is goed bericht.